Het zou een lange rit worden, want er waren de nodige afsluitingen tussen Den Bosch en Eindhoven.

Zowel heen als terug. Dan is goede voorbereiding belangrijk. Dat je dan, ondanks een duidelijk plan, de pech hebt dat iets tegenzit, in dit geval een ongelukje, tja, dat kan je niet voorzien.

En eigenlijk kan je ook de wedstrijd tegen RAES in Maastricht zo samenvatten. De voorspelde opstelling (2 sterken in kop aan eerste drie borden, dan 3 spelers met 1 onder de 1100-rating en 2 borden die rondom de 1100 zitten.

RAES stelde op: G. Schoenmakers (1245), E. Conrad (1144), D. Huitink (1051), D. Joosten (1153), L. Oudenes (1192), H. Velraeds (1096), J. Kumbi (1151) en A. Damen (1085). Gemiddelde van 1140. Dan kan je een zware nederlaag verwachten.

Maar dat dachten we ook tegen Borne. Die winnen we zonder Laurens en ook nu is Laurens er niet bij.

Piet Schep speels weer een heerlijke opbouw en dacht een leuke combi eruit te halen. Het ongelukje hier: leon Oudenes kon anders slaan en Piet was wel schijven kwijt en kreeg er niets voor terug. 2-0 voor RAES.

Henk Ruesink was daarna met een remise tegen RAES-topper Gijs Schoenmaker de persoon die voor Zenderstad de nul wegpoetste. Een gelijkwaardige partij waar beiden geen fout maakten. 3-1

In een niet mindere stand liep Arie Koster tegen Dennis Joosten in een slagzet en kon meteen opgeven. 5-1

Patrick vd Tol zat tegen Jalien Kumbi. In het middenspel probeerden beiden iets te forceren, maar er was altijd net voldoende compensatie te vinden. In een toch wel redelijk vol bord werd remise overeengekomen, hetgeen voor Patrick tegen de sterker geachte Julien een uitstekend punt is. 6-2

En toen was daar ineens hoop. Bert Habets pakte op fraaie positionele wijze Dick Huiting in. Weliswaar had Dick nog een combi in huis, maar de overmacht was teveel en Bert rondde kundig af. 6-4.

Karl van der Horst had het weer eens zwaar. Harry Velraeds zette Karl tegen de muur aan en er was een moment waarop Karl zich met een damcombinatie kon bevrijden. Karl schatte dat in als schijfverlies, maar bij nader inzien bleek er nog een mogelijkheid om er gelijkwaardig uit te komen. Wat daarna volgde was een rare partij met wederzijdse verplichte offers. Die uiteindelijk Harry naar de winst leidden en waar Karl toch een remisevariant mistte. 8-4

Ed Kok bracht weer even de hoop in de Kuilenburgse harten terug door te winnen tegen de zeer sterke Eric Conrad. In een heel dun eindspel had Ed net die ene positioneel sterkere zet in huis dan Eric. Latere analyse gaf aan dat er voor Eric nog remisevarianten in zaten. Wijsheid achteraf. In ieder geval 8-6.

Op landelijk niveau debuterende Martijn Broekman, in de onderlinge competitie een geduchte tegenstander, speelde tegen Andy Damen een oerdegelijke partij en miste in het eindspel een mogelijkheid naar de winst. Uiteindelijk verloor hij door een overmacht. 10-6.

Conclusie: waren we kansloos ? Nee. Zeker niet. Het verschil in rating zit vaak in de details in het eindspel. En dat was hier zeker van toepassing.

We hebben nu de sterkste 3 gehad en mogen nu op jacht naar punten. PWG is de volgende die we in de Heritage gaan verwelkomen op 23 november.