16 maart 2024  Nacompetitie 1^e/2^e klasse  BDV Borne – Zenderstad

Herman Finkers zei eens: Een stoplicht springt op rood, een ander weer op groen. In Almelo is altijd wat te doen”. Dit keer een nacompetitie om een plek in de eerste klasse.

De 11^e-eeuwse stad heeft een naam die tijdens de heenrit door Piet toegelicht werd.  Lo betekent “bos”. Welnu, dat leidde tot een potje “bos”-uitspraken, waaronder (natuurlijk) “het bos in sturen”.

Want dat gevoel bestond absoluut. Je wordt kampioen van de 2^e klasse en dan moet je nog spelen voor promotie. Nota bene tegen een team dat altijd veel sterker geacht wordt, omdat die eindigen op een achtste plek die in de eerste klasse meestal “net niet” betekent. En ook nog zonder Laurens. Voor Borne raar dat je achtste wordt (overigens met een ratinggemiddelde waarvan verwacht mag worden dat je gewoon bovenin meedoet) en moet spelen voor handhaving. Ook zij waren gehandicapt en misten 2 van hun sterkste spelers.

Dat het een mooie dag zou worden waarop de 81-jarige kanjer Piet Schep nog een blauwtje opliep, dat had niemand verwacht. Lees maar eens verder.

Het gehele seizoen had teamcaptain Karl tegenstanders geanalyseerd en een opstelling gemaakt waar zelden werd aangepast aan de tegenstander. Een luxe omdat iedereen verwacht dat Laurens Fijn van Draat aan bord 1 zal zitten. Altijd goed voor 1 of 2 punten. Dan sta je eigenlijk al met 1-0 voor.

Na het bekend zijn van de opstellingen werd even overleg gevoerd in een aparte kamer.

Jaja, we kwamen dus wel ergens voor. Afspraak: Ed en Bert aan bord 1 hebben winstkansen en de rest op remise spelen. Op zich al een hele opgaaf, omdat Piet tegen een 1213-rating speler moest en ook Jacco, Patrick en Karl hun borst nat mochten maken tegen 1100-raters. Antonio werd kansen toegedicht met zijn zoektocht naar slagzetjes. Patrick verliest niet gauw, dus daar werd minimaal op een punt gerekend.

Jacco Scheper speelde aan bord 6 tegen Anton Jurg (rating 1182). Anton vertelde trots dat hij in de afgelopen 19 jaren 11 keer verloren had. Nou, dan moest daar maar een 12^e bijkomen. Toch ?

Met secuur spel ontstond een eindspel met vooral remisekansen. En Jacco vond die. Klasse: 1-1.

Ed Kok speelde aan bord 1 tegen Jan Koerselman. Ed is een ster in wachten op het juiste moment en dat kwam dan ook. In het middenspel strafte hij een positionele fout af en won een schijf. Nog wel even secuur uitspelen, maar dat is aan Ed besteed. De stand werd hiermee 3-1 voor Zenderstad.

Ja, Piet Schep. ALS Piet verliest, dan is het door verlies van concentratie. Maar hij verliest niet snel en dat ondervond Gertjan Kolsté (rating 1213). Piet was helemaal in zijn element met een hekstelling. Gertjan stond dat ook bewust toe, maar leverde hem wel hard werken op om het droog te houden.

In het eindspel had Piet het betere spel, maar net niet genoeg om ook remise te voorkomen. Kortom: dik verdiende remise en de stand werd 4-2.

Arie Koster bleek achteraf de genadeslag uit te delen tegen Michiel Hagreis (rating 1058). Michiel dacht in een volledig symmetrische stand een combinatie uit te halen. Arie had echter een andere optie waardoor Michiel een schijf achter kwam en dat speelde Arie netjes uit. Daarmee werd de voorsprong vergroot naar 6-2. Op de andere borden stond niemand minder. Spannend.

Antonio Ramirez gaat in het oosten wonen en daar komen veel wijzen vandaan. Antonio zat aan bord 5 tegen Roelof-Jan de Haan (rating 957) en miste een winnende slagzet. Zoals eerder gezegd: laat dat nu net de kracht van Antonio zijn: altijd op zoek naar zetjes. Niet getreurd, want hij speelde uitstekend. Het eindspel was aan alle kanten remise en met 7-3 als stand leek de sensatie heeeeel dichtbij te komen.

Patrick van der Tool speelde oerdegelijk tegen Matthijs van Hofwegen (rating 1122) en die kreeg totaal geen vat op het spel van Patrick. Patrick bewees weer eens dat hij niet snel te verslaan is en zoals gezegd oerdegelijk naar de remise gespeeld. Verdiend punt en daarmee was de 8 binnen.

Bert Habets en Karl van der Horst waren nog bezig. Bert stond beter tegen Frank Krijnen (rating 897) en Karl gelijkwaardig tegen Nico Rosink (rating 1172). Bert hoefde niet lang na te denken toen er een stand op het bord kwam die langdurig spelen opriep om tot winst te komen. Het remiseaanbod werd geaccepteerd en de winst was binnen.

Karl zijn concentratie was ook a la minute weg en waar ook hij oerdegelijk speelde naar minimaal een punt deed hij in de onverschillige modus een zet in een stand waar alles remise is. Behalve die zet, want een eenvoudige combinatie maakte zijn verlies een feit.

We mogen concluderen dat er een heel knappe prestatie geleverd is door van Borne te winnen. De angst dat we volgend jaar niets te zoeken hebben in de eerste klasse is een valse bescheidenheid.

Bij Borne kon men leven tegen een “sterk team in de breedte”. En dat klopt wel. Dit jaar was een echte clubprestatie. Om trots op te zijn.