Zenderstad ontsnapt tegen Hilversum en verovert de dubbel
Door Koos van Amerongen

Voor het eerst in haar bestaan is het Damclub Zenderstad gelukt om de dubbel te winnen. Na eerder dit seizoen de provinciale clubcompetitie op haar naam te hebben geschreven, kwam daar deze week een overwinning in de bekercompetitie bij. Waar het de IJsselsteiners in de competitie ogenschijnlijk gemakkelijk afging, was dat in de beker geenszins het geval. In de finale moest worden afgerekend met DC Hilversum, dat in de halve finale hardhandig had afgerekend met het tweede team van Zenderstad. En dat bleek een hele uitdaging.

De dag begon met een belletje van Rik Verboon, die zich wegens ziekte moest afmelden. Het is voor een teamleider fijn dat je – ook op zulke lastige momenten – altijd op Bert Habets kunt rekenen. Bert speelde op het vierde bord tegen Wim Vlooswijk. Na een rustige opening ontstond er een open klassieke stand waarin Bert het initiatief nam en Wim rustig afwachtte. Bert probeerde het wel maar Wim hield eenvoudig stand (1-1).

Zoals gebruikelijk prijkte Martijn de Leeuw bovenaan de opstelling van de IJsselsteinse formatie. Daar kom je in de beker dan vaak de sterkste speler tegen en dat was met Peter van Heun ook nu het geval. Na een theoretische opening verkreeg Martijn een stand die hem normaal gesproken wel lekker ligt. Maar na enkele onnauwkeurigheden was het niet fijn meer en besloot hij af te haken. Peter kwam sterk op het centrum te staan, maar na wat zorgvuldig gemanoeuvreer van Martijn kon de vrede worden getekend (2-2).

Op het tweede bord troffen Koos van Amerongen en Ton Bollebakker elkaar. Koos kwam met behoorlijk terreinvoordeel uit de opening, maar toen hij een afwikkeling probeerde te voorkomen en een eerder geconstateerde zet (30.37-31!) was vergeten, was het opslag penibel. Ton speelde vervolgens sterk en koos voor een kansrijk eindspel met een schijf meer en schijven van Koos die op de tocht stonden. In het bloedstollende vervolg gingen beide spelers op jacht naar een tweede dam en toen beide daarin slaagden, was het remise (3-3). Uit analyse blijkt dat Ton meerdere – vaak niet triviale – winstkansen heeft gemist en dat Koos een keer concreet remise kon maken.

Daarmee lag de druk bij Martijn van der Klis. Bij vier remises zou het in de provinciale competitie lager geklasseerde Hilversum aan het langste eind trekken. Dus moest er gewonnen worden. Tegen de Hilversumse journalist Maarten Kolsloot kon Martijn na de opening over een iets fijnere stand en een aanzienlijk tijdsvoordeel buigen. Toen Maarten zijn lange vleugel wist te ontwikkelen kwam er een halve hekstelling op het bord, die steeds sterker werd. Nadat Martijn in tijdnood een winstkans (45.33-29!) miste, zaaide hij met een offer verwarring. Toen Maarten de plusschijf op de verkeerde manier teruggaf kon Martijn zijn afrondingstechniek etaleren (5-3).

Daarmee ontsnapte de IJsselsteinse formatie tegen de sterk spelende Hilversummers aan een (‘4-4’-) nederlaag. En zo kon competitieleider Cock van Wijk de kolossale Jan Bom bokaal – vernoemd naar de legendarische IJsselsteinse grootmeester Jan Bom -  voor de tweede keer in de geschiedenis aan Damclub Zenderstad uitreiken.

De weg naar de finale was lang en zwaar. Eerder werd ook met minimaal verschil van directe concurrenten van ADG en OG Utrecht gewonnen. Alleen de reserves van Gooi & Eemland konden geen vuist vormen. Zij deden mee: Koos van Amerongen (4-7), Martijn van der Klis en Bert Habets (3-4), Martijn de Leeuw (3-3), Brian van Ringelestijn (1-2), Rik Verboon en Ed Kok (1-1).