In de vijfde ronde van de provinciale hoofdklasse ontving het eerste viertal van Zenderstad de Utrechtse dammers van UDG-Vriendenkring, die aantraden zonder hun topvrouw Ester van Muijen. Op alle borden hadden de IJsselsteiners een flink hogere rating, gemiddeld zelfs bijna 300 punten! Maar een makkelijk wedstrijd werd het niet. Sterker nog, de Utrechtenaren vochten als leeuwen en aan het eind van de avond kon Zenderstad opgelucht ademhalen dat er niet louter remises op het bord waren verschenen.

Op het eerste bord trad Rik Verboon aan tegen Paul de Heus. Na een klassieke opbouw waarin beide spelers een compact centrum neerzette, kwam er haast automatisch een Hooglandaanval voor de bezoeker op het bord. En daarmee kreeg Rik wat hij graag wilde: een partij met genoeg spanningen om te hopen op een fout van zijn tegenstander. Die bleef echter uit, of in Rik's woorden: "Hij speelde alle zetten waarvan ik hoopte dat hij ze niet zou zien". Na een spannende partij besloten beide kemphanen uiteindelijk tot remise, terwijl de andere drie partijen nog volop bezig waren.

Martijn de Leeuw had op dat moment op bord twee een zeer voordelige stand opgebouwd tegen Jan Ongolesono. In zijn kenmerkende stijl, met alleen maar logische zetten (maar wel precies de juiste logische zet op het juiste moment) drukte Martijn zijn tegenstander langzaam weg. Ook op het vierde bord zag het er niet verkeerd uit voor Zenderstad. Laura Timmerman koos de aanval tegen Kennedy Krishnadath en bouwde haar voordeel langzaam uit. Toch had Kennedy ook nog wel wat tegenspel.

Ondertussen vochten IJsselsteiner Laurens Fijn van Draat en Dirk Bijkerk op bord drie een interessant klassiek duel uit. Dirk probeerde beide vleugels te controleren terwijl Laurens hoopte op voordeel door zijn tempo achterstand. Op de 28e zet zette Laurens heel even het bord in vuur en vlam met de Ghestem doorstoot 28-22, maar Dirk ruilde de lastpost op 22 direct af. Daarop kon Laurens zijn lange vleugel ontwikkelen en die helft van het bord controleren. De strijd zou dus plaats vinden op de andere bordhelft, met als voor de hand liggende optie dat Dirk ruimte zou zoeken met de ruil 23-29. Dat deed hij ook, maar Laurens had hierop een verrassende combinatie voorbereid door dam te geven en door te breken naar 10. Na teruggooien bleef er een 5 om 4 eindspel over dat Laurens had getaxeerd op remise, maar met diverse mogelijkheden voor Dirk om het fout te doen. En tot zijn grote opluchting gebeurde dat ook. Dirk miste op de 54e zet een remise forcing omdat hij op een andere manier remise dacht te forceren. Na de geplande schijf afruil kon Laurens echter verrassend de zwarte dam afnemen door ook zijn eigen dam weg te geven.

Zo kwam Zenderstad op voorsprong en met nog 2 voordelige standen leek er geen vuiltje aan de lucht. In een stand met beiden 9 schijven overwoog Laura het thematische en positioneel zeer sterke 20-25 om daarmee de witte vleugel aan banden te leggen. Gelukkig zag ze op tijd dat daar een geniepige 4 om 4 naar dam op zou volgen. Ze moest toen een andere voortzetting kiezen waarna haar voordeel verwaterde. Ze probeerde nog een leuk offertje maar kwam niet meer tot echte kansen: remise. Ook Martijn liet in een 8 om 8 de voor de hand liggende zet 11-16 achterwege. Dat zou weliswaar schijfwinst opleveren, maar wit had een tegenactie met 25-20 en dan doorlopen naar dam of combineren naar 11. Althans, zo leek het. Maar doorlopen naar dam zou falen door een eenvoudig terugruiltje en voor de fraaie doorbraakcombinatie met slagkeus had wit geen tempo. Na deze gemiste schijfwinst miste zwart 2 zetten later ook nog een kansrijk offer (51... 28-32!) en moest toen in remise berusten.